Karanlık bir ormanda nereye gittiği belli olmayan bir patikadayım
Yürüdükçe dikenler batıyor tenime, dikenler batıranların arasındayım
Gücümü kendim için değil başkalarında harcadığım için halsizim
Tam ışığa kavuştum derken bir gölge kaplıyor yolumu, ben yine karanlıktayım
Bir ağaca yaslanıp durup dinlenmek istiyorum, peşimdeki sis önümü kaplıyor ben yine durgun ve dalgınım
Kendimi yalnız hissediyorum bu yolda kimse yokmuş gibi tek başınayım
Oysa uzaklarda biri var ben onun aklında ve kalbindeyim
Elimi sıkıyor uzaktan, bir şey yapamasa da benim yanımdadır o, onun ellerindeyim
Kayıt Tarihi : 8.6.2025 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!