Uçurumun ne olduğunu çok erken öğrendim, mecazi değil, baya uçurum.
Gerçekten nasıl var olabileceğimi düşünüyorum, bomboş bir ben.
Algılanamayan ve tanınamayan bir aptallık. Sonumu kazmam çok sürmemiştir herhalde.
Bunu nasıl hak etmiş olabilirim ki, hayatım sonsuz olasılıkta, sonsuz bir döngüde nasıl bu hale gelebildi; düşündükçe daha da kayboluyorum, benden geriye kalan tek şeyleri de bunu bulmaya harcıyorum, nasıl tekrar doğabilirdim kurtuluşum için?
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta