Uçurumun ne olduğunu çok erken öğrendim, mecazi değil, baya uçurum.
Gerçekten nasıl var olabileceğimi düşünüyorum, bomboş bir ben.
Algılanamayan ve tanınamayan bir aptallık. Sonumu kazmam çok sürmemiştir herhalde.
Bunu nasıl hak etmiş olabilirim ki, hayatım sonsuz olasılıkta, sonsuz bir döngüde nasıl bu hale gelebildi; düşündükçe daha da kayboluyorum, benden geriye kalan tek şeyleri de bunu bulmaya harcıyorum, nasıl tekrar doğabilirdim kurtuluşum için?
Sana büyük bir sır söyleyeceğim Zaman sensin
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Devamını Oku
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta