Ellerinde bir avuç umutla
Kalbindeki ışık gözlerine yansımış, Beni sana anlatırcasına… Düşünüyorum… Bu şehir sanki üstüme üstüme geliyor acıları mermi yaparak Korkuyorum sewgilim! Korkuyorum … Kalemim yazmıyor artık … Masanın üzerinde bembeyaz bir kağıt, Eski zamanlardan kalma bir dolma kalem Yazılmayı bekleyen cümlelerim, Ve senden kalma bir hatıra… Unutmaya beş kala gözlerini Ve sana dair ne varsa bitmeye yüz tutmuş İşte o gün sana bırakıyorum herşeyi… Sadece sana dair ne varsa aldım yanıma, Hayallerime umut, umutlarıma olanak sağlarcasına… Onuda kaybettim.
Hükümsüzüm...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta