Biz hep karanlığı kuşandık gecelerde
Yorgan olarak çektik uykularımıza
Aydınlatamadık gecelerimizi sevgilerle
Umudumuz umutsuzluk oldu gündüzlerde
Bizler hüzün ektik acıları kederleri kokladık
Umutsuzluk içimize işledi yarınlarda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
