Umut Şiiri - Muhammet Harun Sarı

Karanlıkta eskimeyen yüzlerimiz var
Güneşin görmediği yüz hatlarımızda bir umut izi var
Artık Umut yetmiyor bana
Artık Umut yetmiyor bize
Umut, darağacın da sallanmadan önce güzeldi
Alkışlar eşliğinde umut asıldı, gömülen gömüldü

Hüzün yaşları dökülür yılların buruşmuş şakaklarına
Bir sen vardın, bir sen vardın o yaşları avuçlayan
Zifiri karanlıkta savaşamam kalbimin cephelerinde
Kör kurşunların yağmasını bekleyemem
Ben kötülüklere alışkınım iyiliklere değil
Ben ölmeye alışkınım filizlenmeye değil