....
ne varlığın ne yokluğun acıtıyor beni
nede benim içimdeki kör kuyular döndürebiliyor seni bana
çıkaramıyorum seni karanlık gizemli gecelerin içinden
seni tutamıyorum kayıp gidiyorsun avuçlarımdan
parmaklarımın üstünden süzülüyorsun o kadar yakınken sana kavuşmamak
sevgimi bir şiir gibi okuyabilirsin
gözlerimde sen varsın nefes alış verişlerimdeki kısacık zamanda bile senin adın
yokluğun daha çok sevdirdi seni bana
hasret rüzgarları estikçe sevgimi yolladım
yüreğim ağlarken gözlerimdeki sevgi pınarımı gönderdim
inan sen dönmeden kapatmıcam sevgi adresimi
direnişteyim bir yudum sevginin bana verdiği güçle
yıkılmadan bekliyorum bir değil bin sabır çekiyorum
bir tutam hayatın içinde gelgitleri yaşattın
ve her sabah güne başlarken
ne varlığın ne yokluğun acıtıyor beni diyerek teselli ettim kendimi
ah ettim hep sustum kimselere diyemedim yürek yangınımı
bir mahkeme kurdum kendime
hem savundum hem yargıladım kendimi
artı yada eksi her ne varsa sana dair
bir ömrün en güzel anılarını çalan hırsız .
zehra bulum
Kayıt Tarihi : 15.8.2017 00:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!