Sımsıkı sarılmalı güneşe, insanlar soğuk yürekler taşıyorlar.
Taşınmalı ay'a orda karanlıklar bile gözlerinizden aydınlık.
Hem yıldızlar çevirir etrafını güzelliklere boyar çografyanı.
Dünya yaşancak gibi değil, papatyalar bile cağresizlerin oyuncakları.
Beklemekteyim bağdaş kurmuş göç yolunda kuş umduğumun,
Kafesinden uçup gelecek elbet gönlümün ankası son umudum.
Kayıt Tarihi : 7.3.2017 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!