Fırtına içine estiğinde kuytuda bir çiçek.
Eğilir tüm duyuşlarına sessizce.
Alır kendi içine hüznü toprağından diriltir.
Yağar ardından yağmur ıslanır mevsim kimsesizce.
Yeni güne, güneşi gözlerinden büyütür.
Gölgede dahi açar umudun yeşilliğinden gizlice.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta