Fırtına içine estiğinde kuytuda bir çiçek.
Eğilir tüm duyuşlarına sessizce.
Alır kendi içine hüznü toprağından diriltir.
Yağar ardından yağmur ıslanır mevsim kimsesizce.
Yeni güne, güneşi gözlerinden büyütür.
Gölgede dahi açar umudun yeşilliğinden gizlice.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta