Yenilgilerin aksatmasın umuda bakışını
Şehlalığında hayatın bir göz kırpmasıdır bu…
Yılgınlıkların ezik tohumları yer etmesin,
Gülüşü berrak aydın gözlerinde…..
Hayat nedir ki dostum?
Bir kadehin kırmızı akışkanlığı mı
pembe bir yanağın katıksız gülüşü mü
yoksa acıların eşiğinde dostun sıcak omzu mu?
Zamanın girdap derinliğinde
Huzura elçi misali
Dalarız geçmişin derin dehlizlerine,
Kaybolmak umudun bir koludur belki
Ve acı en iyi ilacımızdır halbuki…
Sen ilk aysın hani oluşumun ilk dönümü
Karanlığın aydınlıkla buluştuğu
Yaşamın döngüsündeki ilk kıvılcım…
gözyaşlarıyla bütünleşen tatlı yüzün
Yabancıydı yüreğimin senle işlenmiş silütine,
Çünkü sen hep umudu oynamıştın hayat sahnesinde
ve repliklerin umsuzluğa ve yılgınlığa küstü….
Hadi silkin artık amansız denizlerin hırçın dalgalarından
Çünkü seni umut denizinin huzur adasında bekliyorum
Duyuyor musun?
ekim 2007
Sertaç GeziciKayıt Tarihi : 21.10.2007 10:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
umudun tatlı kıpırtıları yüzünden eksik olmayan çok değerli dostum ilkay yakın bir tarihte babasını kaybetti... ve umut dağıtan gözler tarifsiz bir karanlığa büründü.... bu şiir ona ve umuduna olan hasretimin çağrısıdır...

TÜM YORUMLAR (2)