Yanaklarımdaki kilidi bir çözün,
Doyasıya gülümsemek istiyorum.
Bana bir an bile gülmeyecek yüzün,
Nefes aldıkça umudunu güdüyorum.
Ne hayat, bin şükür sade bir günüme,
Her gün tür ve tür acıyla dönüyorum.
İmkan ışığıyla bakıpta dünüme;
Sızlıklarla sızlamadan,
Ey hayat sönüyorum!
Kayıt Tarihi : 31.5.2019 03:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!