Umudum Şiiri - Sûzi Kalp

Ruhun giderken anılara
Bavuluna umut koymayı unutma
Eski bir fotoğraf, yarım bir mektup
Kalbinin kıyısında kalan bir sevda...

Adımların sessiz olabilir belki
Ama ardında kalır yankı
Bir tebessüm sakla dudak kenarında
Gidenler bazen döner, unutma...

Bir ışık ararım gecenin koynunda
Bir nefes alır doğarım, her sabaha
Yıkılsa da tüm dünya omuzlarıma
Umuttur insanı ayakta tutan aslında

Gözlerin dolsa da bak yollara
Her adım bir cevaptır yarına
Kalbimi açık bıraktım ardınca
Kalmak en çok yakışır umuda