Bir zamanlar
Ben günü değil gün doğmak için beklerdi beni
Sil baştan diye bir cümle olmalı kitabın bir yerinde
İçimdeki karanlık afatı arıyorum
Bir yanı ölü bir yanı uykuda varla yokun ana rahmi.
Dudakta düş geçirmeyen sert gülüşler
Kötüleşmenin çirkinleşmenin makyajlı mahlası
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
tebrik ederim dost kalem
harika bir paylaşım okudum
çokda güzel olmuş kutlarım
evet umrumda...hala çok güzel ve içten yazıyorsun...ve seçtiğin sözcükleri gidebildiği yere kadar uçurmuşun...valla tek kelimeyle bravo diyorum sana...tebrikler arkadaşım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta