Ümitsiz Aşk Şiiri - Mehmet Faruk Sepici

Akşam ertesinin arka sokaklarında,
Bir ağıt gibi söylenirken hüzünlü şarkılar,
Mehtabın ışığına rağmen, mavisi dökülmüştür,
Bu saatlerde çoktan gökyüzü çinisinin,
Yosun kokusu sürünmüş lodosun kuytusunda,
Erkenden uykuya yatmış kondularla,
Köşe kapmaca oynayarak ıssız sokaklarda,
Ay ışığı adımlıyorum, yüreğimde tazelik,

Yorulmuş olmam gerekirdi, çoktan,
Bütün gün el işinde çalıştıktan sonra,
Günü gece yarısına taşıyan ayaklar,
Sarsak sarsak yürüse, tökezlese de,
Hala adımlıyorsa sokakları üçer, beşer,
Geçen yıllara rağmen unutulmayan,
Aşkın yüzündendir, yüreğimdeki tazelik,

Gecenin sessiz karanlığında dinle,
Kıyıda beyaz bir ölümle çırpınan dalgalar,
Uzaklardaki sevgilinin feryadını getirir,
Bir cam gözlü balığın nasıl her şeyiyse,
Nasıl yaşamak için muhtaçsa denize,
Bu can ondan daha, hem de daha çok,
Muhtaçtır aşkına, sevgine, merhametine,
Bir selam bekler, bir haber umar,
Senden, hiç gelmeyeceğini bile bile,