dur gitme yarim gitme
koyma beni sensiz bu diyarda
ağlatma beni bir başıma
dur gitme canım beni bırakma
yokluğunla kalbim boşa atıyor
sen güneşin doğuşunu günün batışını bilirmisin
yıldızların gece neden çıktığını tahmin edermisin
ayın parlayan ışığında oturup ağladığın oldu mu
bir gece yarısı dışarı çıkıp sigara yaktığın oldu mu
bir başına kaldığında kaderinle oturup ağladığın oldu mu
herşeyi bırak birgün beni düşündüğün old mu
kahrediyor yokluğun beni
sen yokken ben ne aldeyim bilemedin ki
bırakıp gittiğin gün sen beni
perişan olduğumu nerden bilecektin ki
sensiz kaldığım günlerde yanıma gelen olmadı
sen gittin ya güzelim bende hayalin kaldı
şimdi yanımda olsan saçkarına dokunsam
özeledim seni güzelim
bir hayal olsada ellerini tutsam
geçmez günlerim hetraf sessiz
ne çok sevmişim seni
bilemezsin sen
ömrümü verdim sana
ama anlamadın beni sen
sen bilemezsin seni sevdiğimi
bırakıp gitmek kolay olsada geri dönmen zor olacak unutma
bırakıp giderken mutluydun biliyorum
ama geri dönerken ağlayacağını unuttun
bir sevda kurşunum vardı acımadan beni vurdun
sıktığın kurşun beni öldürmedi canımı yakmadı
ama biliyormusun canımı en çok ne yaktı
Bitmeyen çilelerimin olmuşum esiri
felek büktü boynumu kaybettim herşeyimi
yüreğimde kapanmayan bir yara var
bitmiyor bu kaderimin çilesi
Ne deli sevdalar yaşadı bu gönlüm
umudumu yıktın sen benim
hayallerimi yaktın ey sevgili
geçnliğimi arcadım senin için
söyle sevmedin mi kalpsiz sevgili
taş olsan bağrımda erirsin
Bugün gözlerimden yaşlar dökülüyor
dostlarım sorar bu neden ağlıyor
oysa kimse bilmiyor ki canım
bir hayalin birde ismin aklımdan çıkmıyor
Çok mutlu olduğumu sanıyorlar
pırıl pırıl bir dünyam vardı
mavi gök yüzüm vardı
ama sen gidince güzelim
bana siyah bir gökyüzü kaldı
ayrılık alıp götürdü seni uzaklara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!