Sus.. hiçbirşey söyleme..
Çok uzak diyarların insanı..
Ruhumun sıcaklığı sendendir bilirim..
Belli belirsiz baş ağrısı gibidir..
Kesilmesini beklerken şiddetini arttıran..
Ve varlıgından rahatsız oldukça..
İçimizde daha fazala yer tutan..
Ümit etmekle geçer durulmuş anlarımız..
Ve tebessümü özleriz..
Mahcubiyetten binbir parçaya bölünürken yüreğimiz
Ve sen koşar adım kaçar giderken uzaklara..
Hangi ara bir kaç tebessümün hatırını kırdık ?
Hangi zaman diliminde ihanet edildi güvenlere?
Oysa ki
Bilinmeyen bir denklem değildi Aşk..
Dostluğun Kalemi Kırıldı
Acıdım..
Çok fazla kanatıldım..
Çarmığa gerildi bu gece ümitlerim..
Mankurtlaştırıldı duygularım..
Tereddütlerimin kıyısında köşesindesin kadın..
Sessiz kalamayışlarımın sebebinde..
Cemalini bilmediğim, sesi ile kendimden geçmediğim.
Bir sabah karşısında çayını içmediğim..
Kavga edip ağız dolusu sövmediğim..
Saçlarından usulca sevmediğim..
Bir yol gösterici gerekir bazen
Bir klavuz gerekir insana..
Bir el gerekir karanlıkta..
Sarı saçlarını savurarak önünden yürüyen..
Bir kamer.. bir laluna..
Geceyi aydınlatan bir Ay..
Ben senin oğlunum...
Kavgaların arasında dünyaya gelen..
Onca kargaşanın ortasında hastane kapılarında beklediğin oğlun..
Bazen büyük tesadüflerin gebesi olan arkadaşlıklar yaşarım..
Ve sancılı dostluk dogumlarındaki en heyecanlı hallerimde..
Tereddüt etmeden koştururum.. açarım en gizli hazinelerimi fütursuzca..
Biliyordum...
Gideceğini..
Gözlerini görüp sana delice bağlandığım ilk saniyeden..
Benden koptuğunu hissettiğim son ana kadar..
Bir anlamsızlaştırma yarışındayız insana dair herşeyi..
Varlık sahamı işgal et diye başladığımız her sevda sözünün ardından..
Ağır ve açık seçik küfürler ediyoruz..
Yokluğun ne demek olduğunu biliyoruz sevgili..
Küfürü sokak aralarındaki mahalle kavgalarından öğrendik aslına bakarsan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!