Tahta, kil, toprak, yonttuğumuz kayalar
Tahammül edebilmek için yaşamaya barınak
Dünyayı değiştirmeye kalkanların elinde
Çehresi bunalmış, sıkışmış avanak
Uzaklara gitmeye gerek yok
Acılar her yerde
Umutsuzluklar
Ne kadar bulaşıcıymış nefret
İnsandan daha yırtıcı bir canlı var mı dünyada
Facialar yarım kalırken
Bitse de şu hayat
Gitsek evimize
Başbaşa bir arada
Çoğalmadan yalnızlıklar
Karanlığa kalmasak
Sokulsak birbirimize
Ne varsa insana dair
Ne varsa ömre bedel
Kutuplarda doğan güneş gibi sıcak
Görebildiğin karanlıklar kadar derin.
Biten anların matemi üzerinde
Yazdığım şiirleri ben senin için yazmadım
Şiirler yazdı seni benim için
Taa içimden içine
Taşan ırmaklar gibi kaynağından
Coşan bir sel gibi
Karşısına çıkan her şeyi önüne katan
Korkularla büyümek talihsizce
Utanç içinde yaşamak denize nazır
Hiç bir beklentiye cevap verememek sonra
İnsan yüklü Nuh'un gemisinde.
Sorular soruyorum
Cevapları olmayan
Muhatabım yok
Bulamıyorum.
Kapıları kilitliyor
İnsanların suratlarına çarpıyorum.
Kalp kırılır mı kırılır
Bayram dolu yürekler çırpınırken
Rahat bırakmazlar adamı bir başına
sahip olunan tek şeyse eğer
Mutluluk dolu bir gülümseme
Tek arkadaşım kitaplar, sessiz ve itaatkar
Beni hiç reddetmeyen ve küsmeyen
Ne zaman ihtiyacım olsa hazır ve nazır
Gözümün içine sürekli bakıp beni bekleyen.
Bir insan nasıl öldürür
Bir başka insanı
Gözlerinin içine baka baka
Bir de seviyorsa üstelik
Biliyor musun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!