Ümit Koral Şiirleri - Şair Ümit Koral

Seni seviyorum
Yorgunluk kahvemi
Ayağımı uzatıp sehpaya
Yudum yudum içer gibi
Tatlı hayallere dalıp seninle
Mutluluğu beraberce yaşar gibi

Sevişmek ikimiz içinde ayrı bir tutku
İkimizide uçuran, herşeyi unutturan bir duygu
Aynı yatağı paylaşmamız ise
Cehennem sıcağınıda geçiyordu

Biliyormusun aşkım?

Ü midimin yanında bir mum ışığı gözlerin
M ağrur belki, acılar yorgunu
İ stanbul özlemiş seni çağıyor, selamı var
T ek dileği bir bardak çay içmek gözlerinde, demli tarafından

27.02.2005

Her giden gibi iz bırakacağını
Ve sonra yok olacağını düşündüm
Olmadı olmadı yapamadım

Kollarım geleceğe açılıyor umutla
Yarınların güzelliğinden şüphem yok
Nefret de bitti düşmanlık da
Hayallerimde artık sitem yok

Sus bana geçmişten söz etme

Bu gün bir karar aldım bizim için.
Şimdi - Seni Seviyorum- demenin
Tam zamanı olduğunu düşünüyorum,
Yarın deyipte geç kalmadan
Keşkelerden kurtulmuş dolu dolu
Seni bana anlatan

Bekle bakalım kimleri göreceksin pencerende
Kimler sulayacak seni pencerenin önünde
Dışarıda havar nasıl kışa hazırlıyorsun değilmi kendini
Bensiz üşüyormusun yoksa oralarda
Kıyamam ben sana sevdiğim

Dışarıda kutup soğuğu var kimene
Seni düşünmek yeterince ısıtıyor beni
Her kelimen bir alev haline geliyor
Kelimelerin çoğaldıkca,
Yangına dönüşüyor varlığın
Yüreğimden başlayıp her yerimi

İçim üşüyordu, titriyordum
Bir sabahcı kahvesi, giriyordum
Demi, sevdalardan süzülmüş bir bardak taze çay...
Titremem durdu biraz....

Kahveci cırağının sesiyle kendime geliyordum

Gördüğüm de seni, titriyorum.
Bir yaprak gibi sallanmaya başlıyorum
Saklamıyorum gülüşlerimi
Sevinç duygusu yüzümden bütün
Hücrelerime yayılıyor