Gözlerime gün doğmadan suya düştü hayallerim
Mehtabı bile ürperti veren kimsesiz bir karanlıkla büyüdüm
Geçmişin duellosunda sırtından vurulmuşsa anılar
Güllerin heybetinde unutulmuş bir kır çiçeği burukluğu durur içimde
Varsın isimsiz kalsın ben koyamam adını
Bu garip yalnızlığın adını sen koy anne
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta