Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
’76 senesinin 15 Temmuzunda doğmuşum, kız çocuğu bekleyen ailemi biraz hayal kırıklığına uğratarak. Çocukluğum, üzerinde yokuş aşağı süzülen yağmur sularıyla kibrit çöpü ve kağıttan gemiler yüzdürüp gidişlerini zevkle seyrettiğimiz Arnavut kaldırımlı taş sokakları olan bir mahallede geçti. Yeşil alanları vardı mahallemizin, oyun parkı ve de içerisinde saklanarak boru savaşları yaptığımız yıkılmaya yüz tutmuş iki katlı ahşap bir evi...
Arkadaşlarım vardı; daha ilkokula başlamadan yaşaya ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!