yüreğimdeki bayram sevinçlerini
alınca hayatın yükünü omzuma
-belki bulabileceğim- bir yerlere bıraktım
hayat yükünün eşantiyonlarıydı ama
sevinçlerimin yerini dolduran tasalarım
zor oyunu bozar ya duvarı da nem yıkar
bir çöpçü,
diğer çöpçüdeki süpürgeye;
göz koydu daha güzel diye...
gülme ey nefsim!
ya senin gözün nerelerde? !
canım kızım
sen orada bensiz büyüyorsun
gül yüzünde gülücükler
'baba gel ' diyorsun
gurbetteyim
inan, her ân gözümde tütüyorsun
bugün günlerden pazartesi
yıllardan, iki bin ertesi
kulağımda geçmişin sesi
o geçmiş ki dertler kafesi
koymuyor ki gönül neşesi
o, hüznümün oyun perdesi
biraz gülsene, gül yüzlüm
anlarsan, gül bana, bal sözlüm
ağlarsan, gül sana, al gözlüm
gül bana, gül sana, gül bize
gülersen göz değer mi bu yüze
umudum ol ki
binlerce insanın içinde
seni görsün gözlerim
o bitmez keşmekeşte
seni tanısın ruhum
annemi aradığım gibi
seni severdim belki güzel bayan
hatta aşık da olabilirdim
fakat kutusunu üzerine boşalttığın
parfümünün kokusu
boş midemi bayıyor
suratının ağır makyajı ise
yüzümün güneşlerine aldanma
gönlümün kış ayazında üşüyüverirsin
gözlerimin gökkuşağına kanma
ruhumun karanlığında kayboluverirsin
kapatarak kirpiklerini
gözlerin kan çanağı gibi
yanaklarını da yakarak
boğulmak iki damla gözyaşına
sebeb-i aşka
değilmiş acze düşmek
gitmeler bilirim insana dair
gitmeler bilirim sevgiye, özleme, ayrılığa dair...
bir kuşun ürkekçe havalanışı olur bazen
bazen bir gülün zamansız soluşu...
gitmeler bilirim, mutlak sonsuza uzanan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!