Güneşi doğurdum
Sabahın dördüne karşı.
Pastel pembe
Bağımsız komünal turuncu.
Tatlı bir gökyüzüne döndü
Karanlık.
Evden kovuldum bu akşamüstü!
Evimi severdim ama kalamazdım pek…
Kapının önüne oturunca kafamı kaldırdım,
Gelmiş, geçmiş ne varsa bir sigara ile düşündüm.
Salonu pek güneş almazdı,
Ayın yansıması daha netti belki
Gelecek, geçmişin dayattığı yalanda saklı,
Tıpkı o pandora denilen kutunun umudu sakladığı gibi!
Umut saklı kaldı, herkes umuda bel bağladı.
Yalan mı?
Yırtsak ta fiziki uzuvları,
Aşk bir daha kapımı çalmaz derken,
Mektup zarfı misali alttan geldin!
İlk önce halının ucunda belirdin,
Sevimli olur mu bir mikrop?
Oluyormuş ve sonrasında panzehiri öğrendim…
İlk girişle bir şeyler kattın ya! Şu enden 33 bedenime,
Özleme beni asla!
Mesela aptallık yapıp, ruh grevine bulaşma.
Sevgilere kapalı cezalar çekme hücrende,
Ya da en azından avlun olsun volta atacak.
Mesela gardiyanın beynin olsun,
Bazen saçmalar ama bazen olur bu saçmalık...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!