Nefes almanın ne büyük bir nimet olduğunu nefessiz kalınca anlıyor insan..
Hasta olunca sağlığın kıymeti anlaşılsa da sağlıklı olunca gene görmüyoruz bazen güzel olanı..
Karmaşık hallerde yaşıyoruz bilmeden ..
Aslında karmaşayı yaratan da bizleriz..
İnadına seçiyoruz bütün zorlukları
ve
inadına yaşıyoruz..
Bize sunulan güzellikleri elimizin tersiyle itiyoruz çoğu zaman..
Niye bu kadar zorluyoruz..
Ve;
niye bu kadar diretiyoruz bilmeden..
Bize sunulan güzelliklere varabilmek ve o güzelliklere doya doya kanabilmek ümidiyle..
Sevginin güzelliklerle doldurduğu bir yüreğe erişebilmek ümidiyle..
Çocukların her zaman gülebildiği bir dünyaya kavuşmak ümidiyle..
Ağlamaların sadece mutluluktan olduğu anlara ulaşmak ümidiyle..
Yaradanın sevgilisi olabilmek ümidiyle..
Şükrü bir an olsun dilimizden düşürmemek ümidiyle..
Ve bir çocuğun gözlerinden yeniden görebilmek ümidiyle..
Ümitsiz yaşamanın ne kadar kötü olduğunu anlayabilmek ümidiyle..
Yaşayalım..
Tadına varalım..
Ve;
daima mutluluğa ulaşalım ..
21.Kasım.2016
Sibel Çetin
Kayıt Tarihi : 21.6.2018 11:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!