Ülker Karademir Şiirleri - Şair Ülker Ka ...

Sokaklarda toplarken her gördüğü çalıyı
Sadece düşündüğü evdeki yakacağı
Günlerdir üzüntüsü odun kömür yok diye
Kalbi nasıl dayanır çocukları üşürse
Ana yüreği işte bulur yakar sobayı

Gidiyorum Ankara,
Yepyeni umutlara,
Yepyeni yarınlara,
Yepyeni başlangıçlara.
Gidiyorum Ankara,
Artık çok uzaklara.

Seni nasıl sevdim bilsen
Ah ben sana diyebilsem
Özledim deliler gibi
Sana bir anlatabilsem

Sabah akşam fikrimdesin

Gösterdiğin melekler gerçek miydi?
O eşsiz bitkiler cennette miydi?
O emsalsiz güzel yüzün gerçek miydi?
Ruhum nasılda huzurla doldu.

Babamı çok özledim…

Nede çok korktu
Gördüm deyince cini
Neler gördüm aslında
O bilmiyor ki
Kimsenin görmediği
Farklı alemleri

Dünya sadece kötülerin değilmiş.
Bu dünyada iyiler de yaşarmış.
Herkes kötü kalpli değilmiş.

Kötü günde iyilerde varmış.
Yardımına koşarmış.

Gözlerimden akarken gözyaşlarım.
Bir yanım, dön ona! diyor.
Diğer yanım, dön arkanı git!

Hastalandım ben yine
Ne yapsam da nafile
Gitti güzel sevgili
Bakmaz artık geriye
Dönmez oldu nafile
Kalbim yine sancılı

Sen gideli Ankara da,
Ah dostum…
Her yer boş bir viran
Hani nerde
o soğuk kış gecelerinde
yanan sobanın eşiğinde

Mutsuzluk sarartmadan
Aşkımı karartmadan
Döneceksen dön artık
Sabır sona varmadan

Hadi gel, gel artık.