Mazlumlar ağlarken,zalim gülüyor,
Haklı haksız,haksız rağbet görüyor,
Hırsız çalıp, birde haklıyım diyor,
Ülkemin çivisi çıktı dostlarım...
Araba çalmalar oldu arpalık,
Geri vermek için sürer pazarlık,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Zaten yok muş ki... Bu dünyanın her yanı boşluk. İçi ateş.... Bir yerde sabit durmuyor muş ki. Gezip duruyormuş.. Böyle olan dünyanın, üzerindekiler de böyle.. Çivisiz..Gezip duruyor ortalıkta... Bir o yanda, bir bu yanda... Desek ne olaki?
Tebrikler dostum.. Gerçekler böyle.. Çıkardılar çiviyi.. Ne etik kaldı... Ne de insanlık... İnsan yüzünü nereye döndürürse ordan olur.. Çıkarcı batıya yöneldik, çıkarcı olup çıktık.. Ama onlar gibi, dünyayı sömüren çıkarcı da olamadık... Ortada bocalayıp duruyoruz.. Çıkarımız peşinde giderken, çıkarıyorlar bizi... Sevgiler..
Herkesin başına bir jandarma dikeceğimize,
Herkesin gönlüne bir jandarma dikebilse idik;
Bunları yaşamazdık heralde.....
İnsanlardır güzelleştiren ve çirkinleştiren.....
Başta eğitim ve ailelerimizi, daha sonra etken olan tüm faktörleri sorgulamamız lazım gelir diye düşünüyorum....
Meselenin çözümü burada bence...
Tebrikler kaleme ve yüreğe duyarlı kaleminizden güzel bir şiirdi.....
Selamlarımla..............
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta