Ülkem ve Kadınım Şiiri - Muhsin Demir

Temmuz elini eteğini çekti
Karanlık güneşi erken kovalıyor.
Babaların en küçük oğulları
Acıyı kovalıyor
Acı, babaların en küçük oğulları
Kavruk otları ateşe veriyorlar
Kara kara, yer yer
İçimiz gibi
İçimiz gibi yer yer, kara.
Ülkem pılısı pırtısıyla
Sokağa atılmış
Böyle sessiz sedasız olmamalıydı
Kan akacaktı omuzlarımdan aşağı
Büyük bir gürültü kopacaktı
Kabir ziyaretlerim olacaktı
Tellallar dört bir yerde ateş yakacaktı
Hayır böyle olmayacaktı
Kimse duymadı mı
Bir gece
Bağırsakları dışarı akmış ay, ölmediğini beyan etti
İyi demlenmiş bir sessizliğin sefası kiminle paylaşılır
Dostlarım neden gittiler ki
Kim dinleyecek beni
Hayır böyle olmayacaktı
İyi planlanmış bir aşk yaşayacaktık
Almancılar aşk da getirecekti.
Vasat ülkem
Güpegündüz çöpleri karıştırdı
Böyle çaresiz olmamalıydı
Bütün kapıları çalacaktım
Eşiklerde kadınlar ağıt yakacaktı
Bütün kediler ansızın ortadan kaybolacaktı
Kuşkusuz köpeklerin yüzündeki ifade silinecekti
Hayır böyle olmayacaktı
Kimse görmedi mi
Yangından kurtulmuş ağaç, gövdesini besledi
İyi tasarlanmış bir doğuma kiminle sevinilir
Dostlarım neden öldüler ki
Kim kulağıma küfredecek şimdi
Hayır böyle olmayacaktı
İyi gizlenmiş sevdalar çizecektik defterlerimize
İstihbaratsızlıktan yanlış kişiye meyledecektik
Ülkem boşanma davasından yüklü bir nafakaya mahkum edildi
Böyle kusursuz olmamalıydı
Evlatlarıyla birlikte ülkemin bütün tanıkları tek tek dinlenecekti
Ülkem hakları evrensel bildirgesi kısa sürede yürürlüğe girecekti
Cebimde taşıdığım tek kurşun ne işe yarayabilir
Babamdan kalma sarı, paslı çakı?
İyi planlanmış bir kavganın galibi olacaktık
Hayır böyle olmayacaktı
Kimse işitmedi mi
Nehirlerin sessizce yataklarını doldurduğunu
O eski heyecanlar nerede şimdi
Karşı kıyılara kiminle geçilir
Hayır böyle olmayacaktı
Karşı kıyılarda
En az bir bekleyen olacaktı
Sonra saflar sıklaşacaktı
Ülkemin bir gece vakti ışıkları kesildi
İyi tasarlanmış bir aşk pek ala yaşanabilirdi
Böyle gizli olmamalıydı
Pencerelere mumlar dikecek
Gerekirse yanıcı bütün maddeleri sokağa döküp ateşe verecektim
Ülkem ve kadınım
Sen sebepsiz de olsa hüzünlenme
Uçarı göç dalgası başlar içime
Çürümüş yapraklarından sonbaharın
Gözlerinin çemberinde hüznünü kovalar dururum
Babamın en küçük oğluyum

Ülkem ve kadınım
Pılımız pırtımız aşktır bizim