Aynı yolda giden iki gönül,
Muhabbet gülüdür,
Kulpu kopmaz sevginin,
Öylesine birbirine bağlıdır ki,
Kalplere yapışık misali,
Ruh ikizin eşindir,
Hedefler rızayı ilahisini kazanmaksa,
Hak'dan Kalbe sevgi mühürlüdür,
Sevdik İşte,!
Rabbimizin fani bir kulunu güzel diye,
Belki bize güzel geldi,
Ve lakin Kalbimize iblisçe nakış eyledi,
Onlar bizi sevmemiş kime ne,
Şair sitem etmiş size ne,
Aşk'ateşinde yanmayan bilir mi?
Bu acıyı bu kahrı bu çileyi,
Terk edip giden bilir mi?
Ne kadar sevildiğini yakıp kül ettiğini,
Giderken, Benliğimizi
Bahçemizdeki sevgili,,
Çiçekleri alıp götürdüğünü,
Kala kaldık işte,
Kuru çorak çöllerde,
Vaha görünüyor ileride,
Oda serapmış görüntüde.
Şairim Osman Akçay,
Yine soktun hançeri,
Böğrümüze böğrümüze,
Ne melam şeymiş sevmek böyle.
Kayıt Tarihi : 20.10.2021 10:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!