Ula gelmez oldun Şiiri - Hasan Muslu

Dağların dumanında
Adın kaldı sesimde
Bir nefeslik dünya idi
Tutamadım elimde

Yaylan ıssız, yol taşlı
Dönmeyisun bu kışlı
Ben seni bekleriken
Gece çöktü göz yaşlı

Dere aktı taşına
Yel vurdu sırdaşına
Bir sevdayı kaybettim
Şu fani dünya başıma

Güneş vursa yamaçlara
Çözülmez içte yara
Karadeniz hırçın ama
Benim yaram ondan kara

Ula gelmez oldun geri
Dağlar tuttu tüm yeri
Ağıt oldu bu sevda
Yaktı beni içeri…

Sis çöktü vadilere
Kaldım tek bir habere
Ben seni sorup durdum
Rüzgârın esen yere

Ula gelmez oldun geri
Dağlar tuttu tüm yeri
Ağıt oldu bu sevda
Yaktı beni içeri…

Yayla yolları uzun
Yüreğimdeki sızımsın
Ben seni bekleriken
Son nefesime canımsın

Ula gelmez oldun geri
Dağlar tuttu tüm yeri
Ağıt oldu bu sevda
Yaktı beni içeri…

Giresun'un kıyısı
Kaderim in yazısı
Bir sevdayı gömdüm ha
Dünyanın ortası sızı…

--