Uğurlama Şiiri - Sedat Yaşar 2

Uğurlama

Sana dair her şeyi kalbimde büyüttüm,
Ama anlatamadım.
Ne kelime yetti,
Ne zaman, ne zemin...

Bir gülüşün vardı, evreni durduracak kadar.
Ama ben sustum.
Ve şimdi seni suskunluğuma uğurluyorum.

Güle, dalına düşen çiğ tanesi gibi,
Sessizce aktın içime.
Sana ait güzelliği anlatamadım.
Gözlerime veda ettin,
Ben seni tarihe uğurladım.

Giderken asil Kleopatra’yı gör,
Ve asi Belkıs’ı.
Söyleyemedim seni;
Yüreğimden, hıçkıran sesimden,
Kesilen nefesimden, kararan dünyamdan.
Uğurluyorum seni.

Akan gözyaşımdan, pamuk ipliği gibi incelen ruhumdan,
Kırık dizelerimden, aşk haykıran sözlerimden,
Sen kokan benliğimden uğurluyorum seni.

Bil ki güneş bir daha doğmayacak,
Ay parlamayacak,
Yıldızlar semah dönmeyecek,
Bülbül dikenine hasret kalacak bu toprakta.

Gökyüzüne selam vererek,
Taşan toprağa, ağaca, yaprağa,
Yeni filizlenen bitkilere emanet ediyorum seni.

Bir bebeğin masum gülüşüne,
Bir annenin hasretine,
Bir babanın sevgisine...
Seni uğurluyorum.

Dört büyük kutsala emanet ediyorum seni:
Ateşe, havaya, toprağa, suya.
Ve her şeyi yaratan yüce yaratıya…

Seni uğurluyorum,
Güle güle ruhum, benliğim, sevdam, hasretim...
Güle güle sol yanım, sevincim, hüznüm,
Göz bebeğimin ışığı…

Seni uğurluyorum,
Kalbimdeki sızıdan, içimdeki yankıdan,
Seni uğurluyorum kalbimden.
Seni uğurluyorum...