Bir çınar devrildi bugün
Ne rüzgâr esti ne de fırtına vardı
Gönlümde bir sayfa daha kapandı
Kara trenin dumanı tüttü yine
Ayrılığa sefere kalktı
Yok neşesi günlerin izleri üzerimde hâlâ yaşanan o matemin
Yüreğimdeki okyanusların halini gelip görmeliydin
Yaşamadım böyle ne fırtına ne kasırga bunların tek sebebi sensin
Söylesene sen hangi yağmursun hangi mevsim
İstanbul İstanbul olalı böyle hüzne sokmamıştı beni
Onun adı hayriye
Allahım güzellik vermiş
Doyasıya seyret diye
Gizli bir yara açıyor gönülde
Ne de güzel durmuş
Yüz hatları tesettürde
Yaptığın
Yanlışa yanlış eklemek
En zoru ve güzeli
Kaderin oyununu engellemek
Aynalardan hiç olur mu merhamet dilenmek
Kimse çalmadı kapımı
Tutmadı ellerimi
Bakmadı senin gibi
Gözlerime...
Yakmadı yüreğimi
Kimse
Herkes uyurken ben sabaha dek uykusuz
Gecenin gizeminde sanki her şey sessiz ve kusursuz
Sabaha hazırlanan doğanın uyanışını seyretmekteyim
İstanbul'da yokum bir tanem şimdi Erdek'teyim
Tek başına sahilden denizi seyretmekteyim
Yaşamaya bile bırakmıyorlar
Cennet onların yalancı renkli dünyaları
Oysa bir göre bilseler
Hayatın gerçeği siyah beyaz yanları
Seve bilseler sevgiye saygıları olurdu
Sen ruhunla savaştasın
Anladım ki çıkılmaz bir girdaptasın
Bilmiyorum ama kiminle neyle hesaptasın
Evet minik kuşum sen çaresiz bir hastasın
Sen söz geçiremediğim
Okmeydanı'nda hastanede kafeteryada
Sana yazıyorum alaca karanlıkta son akşamda
Şu soğuk ortamda bu acımasız dünyada
Yaşanmıyorsa bu hayat her şeyde riya yalan varsa
Herkeste bir acı herkeste bir nöbet bin bir telaşta
Damarlarımda dolaşanımsın
Tenimdeki dürtü sen yaşatanımsın
Düşlerimde kaynayan kızıl volkan
İsteyip de yaşayamadığımsın
Rüzgârınla saçlarımı okşayanımsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!