Uğur Nazlım Şiirleri - Şair Uğur Nazlım

Sönerse bir gün aynadaki ışık,
Sararan güneşe,merhaba! Derim.
Güneşte gülmezse bana azıcık
Gayri onulmaz bir yaradır kederim.
.
Soğuk bir rüzgar eser bağrıma,

Şiir seninle,resim seninle,
Ama hüner ,ne sende ne de bende.
Seni kağıda kusturan,
İki büklüm usta ellerde

Zamana müebbet verdim işte,
Ölümsüzlüğe gidişte.
.
Gelin yıllar gelin üstüme,
En fazla candan edersiniz.
Can cananı bulduktan sonra,

Yağmur bile toprağınken,
Sana ben nasıl,
Benimsin diyebilirim.
Dönmemek bir kez olur.
Gitmişken.
Sana ben nasıl,

Gülün derdi,tasası,
Dikenlerden arınmak.
Bende kalan ise,
Sımsıkı,belki bir kez
Sana sarılmak.
.

Ah! ciğerim ah! ah!
Vah! diğerim vah! vah!
Yine aynı akşam
Yine aynı sabah.
.
.

Sevdan bende
Yüreğim kadar
Yer kaplıyor.
Bir can
bir canan deyip;
Can canan atıyor.

Seherle esen bahar yeli,
Bağrıma dokunmadan,
Unutmak istedim seni,
Sevmeye doyamadan
.
.

Kimini abdal etti,kimini pir.
Bir yol,bir terlik,bir değnek ve şiir.
.
.
Aşkı,aşıkı anlatan bir sihir.
Bir kağıt,bir kalem,bir ses ve şiir.

Alırız günümüzü,
Satarız ömrümüzü.
Saymayız,yazımızı,
Güzümüzü.
Bakmayız mazimize,
mazideki kendimize.