Bugün son günümüz
Aşkımıza kısa bir ara vermemiz gerekiyor İstanbul
Zorunlu bir ara bu
Sözümden caymış değilim
Biliyorsun..
Elimde olsa
Şu İstanbul ki;
Başa bela trafiği..
Yirmi dakikalık yolda,
Bir saat on dakikadan beri
Kıçım karıncalanıyor..
Topu denize kaçmış
Bir çocuk gibiyim,yokluğunda
Belki suçu yok ama
Ne yapayım..
Kızgınım işte
Kızgınım dalgalara..
Ne kadar güzel..
Ne kadar acı..
Ne kadar rahat
Ne kadar berbatmış hayat..
Anladım onu gördüğüm an
Hoş rüyalarımı süslerdi sürekli ama
“Ben gidiyorum” dedi
“Biliyorum” dedim..
“Böyle olsun istemezdim” dedi
-ama üzgünüm yapamıyorum..
-Unuturum sanmıştım,unutamıyorum..
-Beni bağışla..
Nedir bu burnumda tüten koku
Ne kadar uzun zaman olmuş..
Bakma zemherinin karanlığına ey gönül!
Cemresi düştü baharına ömrümün!
Aşk tomurcukları filiz vermiş
İstediğin oldu,vazgeçiyorum sevdamdan..
Üzülme artık..
Ağlamayacağım..
Ağlamayacağım,ağzından emziği düşmüş bir bebek gibi!
Hissetmiyorum yokluğunu,
Unuttum tadını aşkın.
Belki de sahiden
Dünya daha güzel bir yer olurdu
benim için;
Daha yaşanır..
Daha anlamlı..
Daha deniz..
Aslında yapılması gereken
Basit bir hamle!
Bir şeyi..
Herhangi bir şeyi!
Daha net,
Daha gerçek,
Ölümün kokusu tütüyorsa başında
Düşünmek beyhude,
Korkmayacaksın!
Hele bir de azrail
Bir zalimin ıslığıyla dikildiyse başına
Öldürülüyorsan yani..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!