bir yorgunluk çöktü kara bulutlar gibi
özledim senin o masum gözlerini
ağlamaklı yüreğim çocuklar gibi
ne oldu bana bilmiyorum
sen gittin gideli kendime gelemiyorum
baba deyişine ölürüm dayanamam
bir ağlasa dünyam yıkılır kıyamam
ben alıştım sana sen olmassan nefes bile alamam
prensesim benim kendi küçüm ama benim dünyam
yeşermeden soldu yaprak düştü toprağa
söyleyin dostlar yürek dayanırmı bu acıya
ana bacı kardeş dost geldik hep bir araya
yiğidi gönderdik bugün son yolculuğuna
daha düşünmediği düşleri vardı
denizlerinde boğuldum gözlerinin
tiryakisi oldum ben seni sevmenin
dayanamaz artık hasretine kalbim
vurgun yedim gel kurtar beni
sevmesende sevmiyorum deme
Yaralı bir gönlüm var senden bana hatıra
Ne ararsın ne sorarsın
Söyle benim sende başka kimim var
Sen dünyamdın
Sen canımdın.........
gözlerim anlamsız dalmış sensiz uykulara
umudum kalmamış yalancı yarınlara
içimde bir kıpırtı var hala
anladım sen gitsen de seviyor bu yüreğim seni
şimdi hiç bir şey olmamış gibi sevme kalbim diyemem
ellerim bile yabancı artık bana
düşündüklerimi yazmıyor
ne zaman sen gelsen aklıma
kalbim beni yoruyor
eskisi gibi gülmüyor gözlerim
ağlamaklı ve terk edilmiş
çarpmıyor heyecanla kalbim
sensiz sanki zaman durdu
yüreğim atmıyor
sus konuşma bu sefer giderken
maziyi ve beni kalbinden silerken
Kalbinde beni görmek isterim
sen unutsanda maziyi ben seni seveceğim
elleri mutlu ettinmi
Ağlamaklı gözlerim yokluğundan
Şiirlerim çaresiz feryat içinde
Sen yoksun ya geleceksin ama
Kalbim ağrıyor ilaçlar faydasız
Tez gel bitsin bu ayrılık denilen ayrılık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!