Uğur Balcıoğlu Şiirleri - Şair Uğur Balc ...

gelirken
mavi iki bin bir al bana
kısa

sesin yine
sular altında bıraksın istanbul'u

yine düşüyor ipek mendil
bir yeşildir
sızıyor yine
güneşin
dudağının
kenarından

seni sevmemek için
sebep arıyordum ya
buldum Süheyla
saçların hiç adil değil senin
saçların zifiri karanlık
ben karanlıktan korkarım

Ne mantık alır
Ne de us
Aşk alçı gibidir
Bir kereye mahsus...

Robenson’unkine benzer bir yalnızlık değil
benimkisi

ben üç tarafı sularla çevrili
yetmiş milyonluk bir yarımadanın
iki anakaranın tam ortasında

ben gidiyorum
ya öl
ya gel.
ya öldür kalayım
yanıma yat.

ben gurbete giderdim
telefon direkleri
ağaçlar
sıra sıra dağlar bizim eve giderdi.
ben gurbete giderdim

bir fırça darbesiyle de ölebilirim bu günlerde
ya da
atladığım gibi bir tablodan içeri
kaybolabilirim kendi ormanımda,ama
yorulduğumdan mıdır
durulduğumdan mı ne,

şu
işaret parmağımdaki
bir hatıra geçen yıldan
bir misina izi

anlaşıldı geçmeyecek

benim,
su kıyısındaki bu gölge
oltadaki iğne
iğnedeki balık
bu yalnızlık benim
benim bu kalabalık.