Uğranılmamanın Hüznünü Taşıyor

Kaç mevsim geçti kim bilir üzerinden
Hiçbir haber yok
Gidip de dönmeyenlerden

Çocuklar oynardı
Her gün bu kapının önünde
Çiçekler açardı her mevsim bahçesinde

İçinde yaşayanlar hayâl miydi acaba
Esamesi bile yok
Çok uzun seneler geçmiş aradan
Gören bilen yok

Yıllar yılı geçen zamanda
Yaşlanmıştır elbet onlar da
Belki de göç etmişlerdir
Bu fani dünyadan maveraya

Her mevsim döndüğünde
Kahırlanıyor bu ev
Özlem duyuyor
Mazide kalan o güzel günlere

Yokluğun acısı var
Dökülen her bir kerpiçte
Hasret çekiyor
Geçmişte kendine verilen değere

Sıvası dökülmüş
Duvarları çökmüş olsa da
Yolları gözlüyor
Belki dönen olur umuduyla

Uğranılmamanın hüznünü taşıyor
Viran halde
Harabeye dönüşüyor
Yitip giden yıllar içinde.

26 Kasım 2012, Halide Köksal