Ufukta takılı kalanlar…
Beynimde bir fırtına, pardon kasırga demeliydim…
Şimdilerde sınır tanımayan,
Gözlerimin gördüğünü tarayan
Bazen gördüğü ile bütünleşen…
Kulaklarımın duyduğunu belleğine kaydeden,
Seslerin tınısını bilip, gizemi ile boşlukta özleşen…
Tenime dokunan her şeyi algılayıp,
Onları his, haz ve sevklerin büyüsü ile besleyen…
Beynimde bir fırtına, pardon hortum demeliydim…
Benliğimin beş duyusunu isyanda...;
Biliyor…;
Farkında…;
Yaşıyor…;
Hallerin her türlüsünü barındırıyor özünde,
Yaşamın renk cümbüşü…
Ulaşılamamış duygularmış gizlice; içten içe yanan,
Hasret kalırmış insan kokusuna,
Gözlerinden damlayan yaşta arınır,
Rüzgârın koynunda uçuşan basaklara takılır,
Dağların heybetine sığınır,
Ufukta dem tutarmış…
Şimdilerde…
Hayallerimde O,
Beynimde O,
Gözlerimin gördüğü O,
Duyduklarım O,
Konuşmak istiyor içimdeki O,
Dudaklarım mühürlü, adını diyemiyorum…
İki elim kelepçede, ufukta teslim oluyorum…
Mehmet Aydemir 13.03.2014 saat:09:53 Sebahattin Ural’a ita fen…
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 13.3.2014 10:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli abim Sebahattin Ural’a ita fen…sen ki insanların kıymetini bilmedikleri çakıl taşına değer verip, onlara can katansın... iyi ki varsın...
TÜM YORUMLAR (10)