Ufuk Tepelere Teğet Geçiyor

UFUK TEPELERE TEĞET GEÇİYOR

Gökyüzü ne kadar yakın yeryüzüne.
Ufuk tepelere teğet geçiyor.
Galiba sırılsıklam âşık birbirine.
Bir demet beyaz gül almış eline.
İlanı aşk ediyor sevdiğine.
Siper etmiş perçemini de,
Bir buse kondurmuş dudağına.
Bu ne aşk, bu ne haz, bu ne sevda?
Ayrılsa bile sevgililer gün olup,
Bu aşk, bu sevgi, bu belde,
Asla unutulamaz, perçinlenmiş gönüle.
Bu gün gökyüzü ne kadar yakın yeryüzüne
Galiba âşıklar birbirine,
Siper etmiş perçemini de,
Sevdiğinin kızarmış yüzüne,
Bir buse kondurmuş yanağına,
Bir şeyler fısıldıyor kulağına,
İlanı aşk ediyor gözyaşlarıyla.
Sevinçtendir diyor gözyaşlarım.
Kederimden değil sakın aldanma,
Ağlıyorum sanma mutluluk gözyaşlarıma,
Bak gözyaşı ne kadar berrak.
Gelin gibi süzülüyor, yüzünde duvak.
Kalmamış yüzünde gam ve keder çizgileri.
Böyledir, bazen ağlatır bu aşk,
Bazen de söyletir ezgileri.

S. Bektaş
(Çağdaşi