Benden ne kadar uzaklaştın sevgili?
Hangi uzunluk birimi ifade edilebilir ki bunu,
Kalbinin kalbime olan mesafesini
Ne ölçebilir, söyle!
Üzerime ne kadar yük bıraktın sevgili?
Avuç içine batmış bir çivinin verdiği ağrıyla,
Uyanıyorsun her sabah.
Biliyorum!
Elini tuttuğun o adam(lar) benim aslında
Sen gezerken beyaza boyanmış kaldırımlarda
Sana eşlik eden(ler) de benim.
O kadar çok yabancılaşmışsın ki artık bana.
Yüzünü hatırlamak için,
her defasında eskimiş resimlerine bakıyorum.
Kokun, kokun nasıl bir şeydi senin?
Solumaya çalışıyorum üzerimde…
Ama nafile.
Adın dudaklarımda son zamanlarını yaşıyor.
Son serzenişler belki de bunlar
Altı çizili bütün güzel hayallerin,
Üstünü çiziyorum bu gece.
Siyaha boyanıyor gökyüzü ve deniz
Uçurumdan atıyorum sana ait bütün düşlerimi,
Sen gülersin serçeler uçuşu verir göğsümde.
Gökyüzü alabildiğine mavi, çiçekler hep senin renginde…
Sen gülersin yeryüzü yeniden şekillenir, aydınlık geceye galiptir.
Güneş kıskanır gülüşünü gördüğünde, yüzü düşer, kapkara kesilir.
Sen hüzünlenirsin içimde bir fırtına kopar, her şey darmadağın.
Uzun zamandır tarif etmiyor bu şehir bizi.
Yağmur yağmıyor kaldırımların yanaklarına.
Yabancı duraklar uzanmış caddelere..
Hangisinde beklersen bekle sana götürmeyecek,
dolmuşlar yanaşıyor.
Saçlarına kır düşmüş bu kentin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!