Benim canım yandı
Bakışta görmediğin için
Her şafak söktüğünde
Gideceğim yerde olmadığın için
Al yazmalı yüzünü,kalem kaşını
ufacık ellerini,sırma saçını
başına taktıgın melek tacını
köyde sevdim,köyde sevdim
Irmakları dereleri,çayırları,ormanları
beyaza bürünmüş kış akşamının
ayaza çeken gecesinde
savrulan kar tanesiyle gel
sarıl bana
odama düşen ay ışıgında
Geceye inat
gözlerinde görünür dolunay
sen uyurken atarım kendimi sensizligin
sandalına çeker kürekleri giderim
geceye inat
bir yer bulsan
doya doya ağlasam
bir yer bulsam
içine seni koysam,dışında ben dolaşsam
bir yer bulsam
Dağları sarınca sis ile duman
Beni keder,dert,gam ile yoran
Yolları kapatınca kar ile boran
Senide olmasın vefasız arayıp soran
Menekşe çiçekleri yol üstünde açsın
Yıldız olup gecelerimde dolaştın
Irmak olup hep gönlümde çagladın
Hasret olup gözlerimde agladın
Ben seni,sevdalım hep içimde sakladım
Çiçekleri degil ben hep seni kokladım
Uzatabilsem kollarımı
denizin üstünden karşı kıyıya
alabora olup dalgalarla
vursam karşı kıyıya
arınıp tüm günahlardan
Dönerken gecenin çarkı
Sessiz gemiler limanlarını ararken
gözlerin vurur yakamozlar gibi uykularıma
Bu ateşi gözlerin yaktı gönlümde
Yaşanmış saymıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!