Ben bir denizi sevdim, her baktığımda uçsuz bucaksız,
Bazen fırtınalarla oynayan, bazen suskun dalgasız.
Sevgisini bana göstermedi ki bulsun beni haksız.
O gün bugün sevgimi rafa kaldırırım, her akşam aralıksız.
Ben bir dağı sevdim, öylesine büyük öylesine bulutlarla kardeş,
Durmak için bir liman kalmadı durgun suların siyahlığında,
Demir atmak neye yarar görmedikten sonra karadaki bekleyeni,
Bir deniz bir gökyüzü içimdeki hazanı kaldırır yokluğunda,
Topraktan uzak artık izlerim, adımlarım gitmiyor yalnızlığımda.
Biraz kendimden, biraz senden gidiyorum bu akşam karanlığa,
Hayatta okuyamazsın insanları her zaman,
Bilemezsin nedenleri, istemediklerin için.
Bazen bir kötü, binbir güzelden iyidir,
Bilemezsin gerçekleri, görmek istemezsen eğer.
Yağmurlar değer bazen sinirlerine,
Bir deniz kenarı hazırladım sana,
Dalga sesleri arasında gözlerine bakmaya,
Rüzgarı estirip saçlarının arasında,
Söylemek için ne kadar sevdiğimi sana.
Gökyüzünden indirmedim yıldızları,
Yıllardır kapalı bir kapı yüreğim, penceresi ışıksız,
Kim çalsa duyulmuyor, eskimiş boyası, kelebek rengi solmuş.
Yıllardır sessiz kalbim kimseye razı olmuyor,
Cesaret yok ki son kilidin acısı derin hala duruyor.
Bir çift göz daha çaldı sessizliği bekleyerek önünde,
Bir kelimeyi öğrenmeye başlamak ellerinde,
Hayatın çizgisini tatmak gözlerinde,
Bir sevinç dolu çocukluk o güzel gülüşünde,
Seni unutmak mümkün mü söylesem de bir günde.
Geçen hergün bir katkını görüyorum aynada,
Korkum ne senden, ne de sensizlikten,
Zamansız ve istenmeyen bir suç işlemekten.
Zararı sana olan ve bilinmeyen,
Bir korku ki, beni kilitleyen.
Gözlerini görmek suçum olur bazen,
İçimde biriken özlemin bir kuş sürüsü gibi,
Uçuyor amacını bilmeden bir yöne kendi istediği,
Konmak bilmiyor gecenin yorgunluğu çökmeden,
Yakalamak ne mümkün ürküten bir sen oldukça ardında.
Hasretim bir iniyor bir çıkıyor gözlerine baktığımda,
Yüzümde mutluluk ışığıydın sana baktığımda,
Ellerimde hasret kelepçesiydin ellerini tuttuğumda,
Yanakların kurak bir topraktı yağmur görmemiş,
İstesem de ıslatmak, dokunduramadım damlaları sana sarıldığımda.
Bilemezdim sabrının sınırını, bendeki kadar sandım,
Yalnızlığım çaldı bütün zamanımı,
Sormadı yüzümde olmayan gülümseyişin nedenini.
Sustum çaresiz, sessiz bırakmak için,
Sana giden bir selamı, bir de özürü.
Yıldızları sayamaz oldum yağmurun buğusundan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!