Ufak Saç Teli Şiiri - Gökhan Sillelioğlu

Bu gece alkolünü eksik etme masadan,
Tüm soğukluklara karşı kaldır kadehi,
Hayat her şeyi aceleye getirmiyor mu?
Birini sevip aşk yaşıyorsun, aceleye geliyor.
Hızlıca geçiyor bu hayatta ne varsa,
Bugün yanında sandıkların yarın dünyada olmuyor.
Şu an satırlara yayılıyor kalbimin sesi,
Biliyorsun çocuk, yaşıyoruz madalyonun iki tarafını da
İyilikleri ne kadar biriktirirsen, tek kötülük hepsini alt üst ediyor,
Ne gece kalıyor geriye
Ne de güneşli bir sabah karşılamıyor bizi.
Oyun oynuyorlar bize, bu garip zaman aşımında
Sen rolünü kuvvetlendirdikçe,
Kötülükleri silmek, nefes almaya benziyor.
Bir bilmece olmalı bu yaşam,
Cevaplar soruyu, sorular, sorunlarıyla karşımızda belirgin.
Bu kış mevsiminde,
Ağustos böceklerinin sesini duyuyorum.
Bir gösteriye dönüştürüyorlar geceyi, inadına.
Yarın güneş mi doğacak?
Buna gözümüz kapalı kesin gözüyle bakıyoruz,
Bahsediyorum işte hayattan.
Hayat..
İnce ip üzerinde kurulu yaşam döngüsü,
Kimileri keyfini sürerken, kimileri içinde sefaletin,
Hayattan yoksun, adalet seçimi..
Ben şiirlerime en güzel kafiyeyi ararken,
O başka yüzlere “günaydın” diyor sabahları.
Hayat..
Bir saç teli üzerinde, durmadan en zor dansı ettiğimiz,
Tek kişilik ama milyarlarca insanın sığmaya çalıştığı, ufak bir çizgi sadece..