Üç yüz altmış beş gündür yan yanayız can cana!
Senle mana kazandı hayat denen tantana…
Gönül her dem çağlıyor, buğulu gözlerinde…
Ruhum sırra eriyor vefalı sözlerinde…
Sana ait olmanın tadıyla sarhoşum ben!
Efkârı ebediyen alnından vurmuşum ben!
Bana tebessüm oldun… Ya ben olamadıysam?
Şu sınırlı hayatı cennet kılamadıysam…
İşte o vakit yanar, kül olurum sevdiğim!
Özüm bana dar gelir uğruna can verdiğim…
Bütün derdim hep senin canına reha olmak,
Ve her iki cihanda her dem seninle dolmak!
Bayati’nin evdeşi! Hiç batmayan güneşi!
Çoktan devirmişiz bak, şu üç yüz altmış beşi…
Kayıt Tarihi : 30.8.2008 17:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İzdivacın sene-i devriyesi hatırına gönül telinden kopan bir name... Aşk... Başından sonuna kadar hoş bir hangame!

Güzel beyitler...
Tebrik ve saygımla
TÜM YORUMLAR (1)