Elden ne gelir bilinmez
Veremli bir kış gecesi
Bulutlar kan kusarken
Kim bilir
Kim bırakır kendini
Bir çaresiz boşluğa
Alçacık bir iskemleden
Tükenir zaman gibi nefesi
Saman ateşi aşklar peşinde
Yanık bir türkü kalır geriye
Belki bir iki damla gözyaşı...
İçine attığı çığlıkları çeker onu
Boğazından sıkıca kavrayarak
Kendi cennetine doğru...
Elbisesini çıkarır gibidir
Bedeninden ayrılırken ruhu
Ölürken çektiği acı
Vız gelir
Dünyada çektiği ızdıraba...
Yine de son bir nefes ister
İster ki;
Söylesin, bırakıp gidene
Onu ne kadar sevdiğini...
25/07/08
23:07 cuma
Balıkesir
Kayıt Tarihi : 25.7.2008 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!