Çember yuvarladığın gündeydi sevinç,
düştüğünde kanayan yerine koydun acıyı
sonra şekli değişti farketmeden.
Kin büyüttüğün karanlık,hani korkuna sebep,
kim derdi dost diyeceğini gün gelip.
Yatağı ıslatmakla yanağı ıslatmak arası
uçuştu vakit anlayamadan
yerine oturtamadan değerleri.
Tahtadan oyuncağa bağlıyken o sene
kördüğüm düğümlendin,asır eskittin sanki
etten kemikten bütün,işkenceye.
saklandığın yerde kimse bulamazdı doğru,bulamadı hiç
nasıl neden ve kimden saklandıysan orda kaldın
kendini bile bulamadın zamanın içinde
dün ip atlarken
bugün ipte asılı çocukluğundan taşıdığın...
Fatih Buğra Yıldırım
Kayıt Tarihi : 31.5.2025 05:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!