Uçurtma Valsi Şiiri - Kağan İşçen

küsmüşüm zamana sarı bir bahar pijaması üstümde
ölüm son bir abilik yapsa der güler köprüler yüzüme
köprüler ki karşılıksız severler benim gibi yaşayışını
neyi saklar içine attığın şarkı ağlamasız çocuk ürperişi
gözlerim gölet olur senin rahat balıklarına rengarenk
bulutlarda mayıs kampanası kalbim rezalete alışkın
ayrılık uçurtma valsi kuyruğunda nisan ertesi yumuşaklığı hazin
bir tek ölüme seçici utangaçlığım titiz şımarık
aahhh ölüm ne çok şımarttın yüreğimi daima yanı başımda nazikliğin
öğrettin hiçbir şeyin hayat kadar hoyrat olmadığını büyük öğretmen
aşk kervansı bir yalnızlıksa sevişmek harami doyumsuzluğu üstad namütenahi
yaşadığını düşünürüm bir yerlerde
aydınlığın doğar içime panflüt gibi
sabah mahmuru da olsa ağaçlar
uyanmışlıkla yıkanır yeryüzü
ölüm yaysız bir çello olur kuşluklara göçmüş gibi
ikindiye rastlarsam selamını iletirim inançlı aşkına
herşey etrafımda dönen saklambaç oyunu
yoruma açık sözcüklerin kimsesiz tılsımı
önüm arkam sağım solum sobe desem
başlar şarkısız bir yalnızlık
herşeyi bıraktığım gibi seni de yarım bırakırım kadehimde
ölüm kurumuş bir dere yatağı gibi ısıtır o an için için içini
belki anlarsın ancak sadece o an için ne yazık
o an için şarkılara adanmış bir ömrün ne demek olduğunu