Uçurtma
Çocuklarımız neleri sevmiyorlarki....
Uçurtmayı seviyorlar sözgelişi,
Bir havalandın mı uçurtmaları
Daha da güzelleşiyorlar.
Özgürlüğü yaşıyorlar
Maviliklerde gözleri
Uçurtmalarla birlikte.
Koparıp da iplerini hele
Bir kurtuldularmı ellerinden,
Öylesine seviniyorlarki,
Gidiş o gidiş, bile bile.....
Kızalım mı umursamayışlarına?
Kendi yaşamlarını izliyorlar boşlukta.
Onlarda birer uçurtma değilmi?
Bizim de ne süslü uçurmalarımız vardı,
Alıp başlarını gitmediler mi?
Gözümüzden bile esirgedik
Hangi birinin ipi kaldı?
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 16:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!