Üçü de Benim Dünyam Şiiri - Şükran Çamoğlu

Üçü de benim dünyam toz pembeye boyanmış
Bir can var bedenimde vatanıma adanmış
İhaneti nefreti anlatsa da şiirler
Anam atam vatanım ilk sırada yer almış

Ben beni anlatırken yapabilirim yanlış
Yok gerçeklerden asla bir adım bile kaçış
Namuslu geçinenler çektirenler utansın
Bazen yetebiliyor anlayana bir bakış

Bazı satırlarımı Atama ithaf ettim
Yol gösterenim Oydu Oydu ilk öğretmenim
Portresini görürdüm bazen kaşları çatık
Ataya Saygı oldu adına ilk eserim

Ara sıra anlattım şiirlerde anamı
Benim için kutsaldı deşme artık yaramı
Onun günahı yoktu babamı affedemem
Bağrına basan oydu benim yavrularımı

Hayatımı yazarken tüylerim ürperiyor
Gözlerimin önüne çocuklarım geliyor
Onlar acı gerçeği bilmedi bilmeyecek
Şaka gibi bir ömür geldi geçti bitiyor

Ölesiye sevmektir benim ettiğim yemin
Kaderin Ötesinde bil ikinci eserim
Üçüncüsü yakında yola çıktı geliyor
Benim dünyamda olamaz bil ki yerin

Vatanıma hayırlı üç evlat yetiştirdim
Hayat hikayemin de artık sonuna geldim
Masal gibi okuyup bir kenara atmayın
Hayal ürünü değil ta kendisi gerçeğin

Bazen anlatıyorum sen delisin diyorlar
Yaşadığım hayattan hiç ibret almıyorlar
Mazimi unutturdu başıma son gelenler
Beni bir sen bir kızım bir de dostlarım anlar

İşte özet çıkarttım hayattan birkaç satır
Unutuldum sorulmaz oldu ne hal ne hatır
Dördümüze yepyeni bir dünya kuracağım
Yazamıyorum artık parmaklar tuttu nasır

Ansızın ecel gelip yakama yapışırsa
Lanet olsun hayata eğer yaşamak buysa
Ecelimin yettiği yerde toprağa verin
Ne yapsın lokman hekim derdime çare yoksa