Uçtu Yıllarım Şiiri - Nuh Ali Berk

Hayat yollarında yalnız başıma
Sürünü sürünü geçti yıllarım
Ne engeller çıktı her yıl karşıma
Sanki beni kurban seçti yıllarım
*
O zevki sefayı hiç süremedim
Hepsi kendi geldi ben aramadım
Gücüm yetmeyince durduramadım
Hep gönlüme yara açtı yıllarım
*
Gerçeklerden kaçıp millet siniyor
Güç nerdeyse o yanıya dönüyor
Benim üzerim de, bir şey deniyor
Dertler kral idi taç'tı yıllarım
*
Her senesi ayrı çileli yıllar
İki yüzlü dönek nedense kullar
Çıkmazlara girdi, gittiğim yollar
Mutlulugu alıp kaçtı yıllarım
*
Kimse aramadı kimse sormadı
Bazıları selam bile vermedi
Avuç açtım hakka amma durmadı
Bir kuşun misali uçtu yıllarım
*
Hep çekindim yeni yıla girmeye
Emmi dayı korktu hatır sormaya
Tahammül kalmadı artık görmeye
Beni mahkum eden suçtu yıllarım
*
Gencecik yaşımda neler etmişti
Yeter dedim öz canıma yetmişti
Son zamanda çok zoruma gitmişti
Feleğin elinde öç'tü yıllarım
*
Dışımdan gülsemde içten ağlarım
Kurumuştu mor sümbülü baglarım
Boş boşuna geçti gençlik çag’larım
Bana sorarsanız hiçti yıllarım
*
Derdimi kimseye pek açamadım
Mutluluk suyundan hiç içemedim
Elim de değil ki, ben seçemedim
Mecbur yaşadığım borçtu yıllarım
*
İsyan değil ama biraz kırgınım
Gülerek geçmedi şöyle bir günüm
Kul Hızır’ım çok yoruldum yorgunum
Ömrümü su gibi içti yıllarım
Ömrümü su gibi içti yıllarım
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)