Uçmağa Vardı Elçibey

Göndərilib Türklük üçün bir elçi Türk millətinə
Sadiq qaldı torpağına, bayrağına, dövlətinə
Zindan dahi qorxutmadı, qəhramandı Elçibəy
Ömrünü millətinə həsr etdi, son mənzilə çatdı Elçibəy

Azərbaycan semalarında bir güneş gibi doğdu
Her zaman Türk’ün, Türkçünün arkasında durdu
Tek derdi Türk milletinin bekasıydı öyle uluydu ulubey
Hayatını Türk milletine adadı uçmağa vardı Elçibey

Yox idi heç kimi, nə dostu nə də pulu
Baş əymədi zalıma, olmadı əğyar qulu
İstiqlal üçün, Türklük üçün,Vətən üçün çalışdı
Ruhu əziz vətənin torpaqlarına qarışdı

Olmadı malı,mülkü,parası bağımsızlıktı gönüldeki yarası
Milleti için savaştı bu yüzden mi bozuktu herkesle arası
Azerbaycan’ın gururu Türklüğün neferiydi atabey
İçinde yanan Türklük ateşiyle yolun sonuna vardı Elçibey

Türk olmaq cahanda bir şan-şərəfdir
Türk olmaq vətəni qeyd-şərtsiz sevməkdir
Nəinki həyatını, canını ortaya qoydu Elçibəy
Özünü Türk millətinə fəda etdi Elçibəy

Çalışıp didindi sadece Türk milletinin egemenliğine
Uğraştı kavuşsun diye Türk milleti birliğine
beraberliğine
Elinde bayrağı arkasında Bozkurt ordusuyla yürüdü Türkbey
Sığamadı bu dünyaya atalarının yoluna vardı Elçibey

Tinin şad, məkanın uçmaq olsun
Bir canım var o da sənə fəda olsun
Azərbaycanda Türklük odununu yandırdı
Kim deyə bilər ki, o millətini qandırdı

Beyim sen rahat uyu vatan Türk milletine emanet
Seninle yaşadı yaşayacak Azerbaycan ilelebet
Türklüğüne bir gün olsun ihanet etmedi Bey
Azerbaycan’ınla çok yaşa büyük Bozkurt Elçibey