Ateşin etrafındaki Pervaneler...
Nereye böyle?
Gidişiniz de nereye...
Oysa siz hep ateşin etrafındaydınız...
Ateş mi söndü sandınız...
Nereye böyle...
Nasıl da kandırdınız...
Ateş hiç söner mi pervaneler...
Ateş sönmez...
Bir cennet kuşu fısıltısıyla...
Küllerin arasında parlayıverir yine...
Ateş sönmez...
Siz söner mi sandınız?
Nasıl da kandınız...
Kandırıldınız...
Gelmeyin artık pervaneler...
Gelmeyin ateşin etrafına artık gelmeyin...
Ya içine girin yok olun...
Ya yokluğunla artık var olun...
Ama gelmeyin artık pervaneler...
Gelmeyin ateşin etrafına artık gelmeyin...
Bir fısıltıdır onu körükler...
Bir fısıltı alıp onu kendinden eder...
O fısıltılar ile kendini ateş eder...
Pervanelerse ateşi yok eder...
Gelmeyin artık gelmeyin pervaneler...
Kristal Gül, Üçleme İstanbul
Cennet Kuşu Fısıltıları
Kayıt Tarihi : 23.6.2009 12:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!