Üç Şey Şiiri - Şair Sementer

Üç şey vardı hapsolduğum
Gözlerin
Gülüşün,
Hırçınlığın..
Gözlerin,aydınlığa çıkardı bendeki karanlığı
Gülüşün bir umut oldu bendeki karamsarlığa
Hırçınlığın,bir sabır oldu bendeki uslanmaz aşığa
Gözlerin yaktı beni
Gözlerinle çektin beni kendine
Derinlere daldım çok derinlere
Çıkmak istemedim
Belki de batmak istedim o karanlıkta
Gülüşünle sardın beni sıcacık
En çok üşüdüğüm,korktuğum zamanlarda
Sen ısıttın içimi gülüşünle
Sen öğrettin bana karşılık vermeyi
Gülmenin önemini öğrettin bana
Ya o hırçınlığın..
O bambaşkaydı
Hırçındın ama yenik değildin
Ezik değildin
Tutsak hiç değildin
Ok gibi keskin hırçınlığın
Engin bir zafer avcısıydı.
Ben sende kaldıkça varoluyorum
Sen bende kaldıkça yaşıyorum
Ne olur uzat ellerini
Gözlerinden,gülüşünden ve hırçınlığından,
Mahrum etme beni...